Πριν από μερικές εβδομάδες, ο DSA έφτασε σε ένα σημαντικό ορόσημο. Μέχρι τις 17 Φεβρουαρίου 2023, όλες οι μεγάλες τεχνολογικές πλατφόρμες στην Ευρώπη έπρεπε να αναφέρουν μόνοι τους το μέγεθός τους, το οποίο χρησιμοποιήθηκε για την ομαδοποίηση των εταιρειών σε διαφορετικές βαθμίδες. Οι μεγαλύτερες εταιρείες, με περισσότερους από 45 εκατομμύρια ενεργούς μηνιαίους χρήστες στην Ε.Ε. (ή περίπου το 10% του πληθυσμού της Ε.Ε.), ονομάζονται δημιουργικά «Πολύ μεγάλες επιγραμμικές πλατφόρμες» (ή VLOPs) ή «πολύ μεγάλες επιγραμμικές μηχανές αναζήτησης» (ή VLOSEs) και θα τηρούν τα αυστηρότερα πρότυπα διαφάνειας και ρύθμισης. Οι μικρότερες επιγραμμικές πλατφόρμες έχουν πολύ λιγότερες υποχρεώσεις, γεγονός που αποτελούσε μέρος μιας πολιτικής που σχεδιάστηκε για να ενθαρρύνει τον ανταγωνισμό και την καινοτομία, ενώ εξακολουθεί να λογοδοτεί στις big tech.
«Αν ζητήσετε από (τις μικρές εταιρείες), για παράδειγμα, να προσλάβουν 30.000 συντονιστές, θα σκοτώσετε τις μικρές εταιρείες», μου είπε πέρυσι ο Ανρί Βερντιέ, ο Γάλλος πρεσβευτής ψηφιακών υποθέσεων.
Τι θα κάνει λοιπόν πραγματικά ο DSA; Μέχρι στιγμής, τουλάχιστον 18 εταιρείες έχουν δηλώσει ότι πληρούν τις προϋποθέσεις ως VLOPs και VLOSEs, συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων γνωστών παικτών όπως το YouTube, το TikTok, το Instagram, το Pinterest, το Google και το Snapchat. (Αν θέλετε μια ολόκληρη λίστα, ο καθηγητής νομικής του London School of Economics Martin Husovec έχει ένα εξαιρετικό έγγραφο Google που δείχνει πού κλονίζονται όλοι οι μεγάλοι παίκτες και έχει γράψει μια συνοδευτική εξήγηση.)
Ο νόμος για τις ψηφιακές υπηρεσίες θα απαιτεί από αυτές τις εταιρείες να αξιολογούν τους κινδύνους στις πλατφόρμες τους, όπως την πιθανότητα παράνομου περιεχομένου ή εκλογικής χειραγώγησης, και να καταρτίζουν σχέδια για τον μετριασμό αυτών των κινδύνων με ανεξάρτητους ελέγχους για την επαλήθευση της ασφάλειας. Οι μικρότερες εταιρείες (εκείνες με λιγότερους από 45 εκατομμύρια χρήστες) θα πρέπει επίσης να πληρούν νέα πρότυπα εποπτείας περιεχομένου που περιλαμβάνουν την «ταχεία» αφαίρεση παράνομου περιεχομένου μόλις επισημανθεί, την ειδοποίηση των χρηστών για την εν λόγω κατάργηση και την αύξηση της επιβολής των υφιστάμενων πολιτικών της εταιρείας.
Οι υποστηρικτές της νομοθεσίας λένε ότι το νομοσχέδιο θα βοηθήσει να τερματιστεί η εποχή της αυτορρύθμισης των εταιρειών τεχνολογίας. «Δεν θέλω οι εταιρείες να αποφασίσουν τι απαγορεύεται και τι δεν απαγορεύεται χωρίς καμία διάκριση της εξουσίας, χωρίς καμία λογοδοσία, χωρίς καμία αναφορά, χωρίς καμία δυνατότητα αμφισβήτησης», λέει ο Verdier. «Είναι πολύ επικίνδυνο».
Τούτου λεχθέντος, το νομοσχέδιο καθιστά σαφές ότι οι πλατφόρμες δεν ευθύνονται για παράνομο περιεχόμενο που δημιουργείται από χρήστες, εκτός εάν γνωρίζουν το περιεχόμενο και δεν το αφαιρούν.