ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΦΟΒΙΑ: Ο ΝΕΟΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ

Ζούμε σε μια εποχή όπου η Δημοκρατία, μετά από τόσα χρόνια δοκιμασίας και αυτό-ανάλυσης, μετά από την πολυετή ζωή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα έπρεπε να ναι καλύτερα και δικαιότερα διασφαλισμένη, ισχυροποιώντας την ελευθερία λόγου των πολιτών και την διαφορετικότητα των μειονοτήτων. χριστιανοφοβία

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

[quote text_size=”small”]

Τελευταία όμως βιώνουμε μια μορφή “δημοκρατικής” δικτατορίας εναντίον της σκέψης, και της έκφρασης των πολιτών διεθνώς. Πρόκειται για μια παγκόσμια αστυνομία της γλώσσας. Πρόκειται για την μονόπλευρη ερμηνεία κατά το, της σημερινής εξουσίας, δοκούν του όρου “πολιτικά ορθόν”.

[/quote]

Όπως λέει από μόνο του αυτό, ασχολείται με την προστασία της ορθής καθημερινής συμπεριφοράς των πολιτών στα πλαίσια της ευνομούμενες πολιτείας. Δεν μπορεί δηλαδή ο καθένας να εξυβρίζει η αδικοπραγεί εναντίον της διαφορετικότητας (κοινωνικής, πολιτικής, φύλλου, θρησκείας, γλώσσας κλπ) ή των μειονοτήτων. Η αδικοπρακτική του στάση εμπίπτει στις δαγκάνες του νόμου και τιμωρείται. Αυτή η διορθωτική νομική παρέμβαση, αν και συχνά μπορεί να κρύβει ηθικολογία, εντούτοις έγινε επιτακτική αμέσως μετά τις καταστροφές, τις σφαγές, τις γενοκτονίες και ολοκαύτωμα του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου. Εφαρμόζεται δε και στον δυτικό κόσμο αλλά κι όπου άλλου υπάρχει έστω και στοιχειώδης έννομη τάξη.

ΑΠΟ ΙΣΛΑΜΟΦΟΒΙΑ ΣΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΦΟΒΊΑ

Η κάθε μορφή λοιπόν νομιμότητας του διαφορετικού που οδηγεί σε ξενοφοβία η ρατσισμό είναι από κατακριτέα ως αξιόποινη ανάλογα με την έκταση της και την ανάγκη παραδειγματισμού της. Την επίβλεψη της λειτουργίας της έχει αναλάβει το πολιτικό “ιερατείο” του “πολιτικά ορθόν”. Αυτό κινεί και τους μηχανισμούς προστασίας μέσω της εξουσίας που ελέγχει διεθνώς.

Πρόσφατα χρησιμοποιήθηκε ο όρος “ισλαμοφοβία” εναντίον όσων έκρυβαν, πίσω από μια αντί-Ισλαμιστική κριτική, μίσος για το Ισλάμ ως διαφορετικότητα πολιτισμική. Είμαστε σύμφωνοι. Άλλωστε κάθε εξ ορισμού απόρριψη του διαφορετικού γιατί είναι διαφορετικό κρύβει ρατσιστική φοβικότητα. Όταν όμως χρησιμοποιείται από αντί-χριστιανικούς κύκλους το “πολιτικά ορθόν” για να χτυπά μονίμως εξ ορισμού τον Χριστιανισμό;

Όταν ο Χριστιανισμός χτυπιέται αλύπητα μέσα κι έξω από την Δύση (με σφαγές κι εγκλήματα απάνθρωπα και φίμωση της φωνής των πιστών του); Όταν κάθε πρόβλημα κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό το φορτώνουμε στον Χριστιανισμό και την εκκλησία ως την αβίαστη εύκολη λύση; Τότε τι γίνεται; Δεν υπάρχει Χριστιανοφοβία; Γιατί να δεχτώ ότι υπάρχουν ιερωμένοι που δεν στέκονται στο ύψος του ρόλου τους. Να δεχτώ ότι υπάρχουν κακώς κείμενα εκκλησιαστικές συμπεριφορές.

Όμως δεν μπορώ να δεχτώ το αντί-χριστιανικό μένος κάποιων δήθεν προοδευτικών κύκλων σε τοπικό και διεθνές επίπεδο.

[quote text_size=”small”]

Δεν μπορώ να νομιμοποιήσω το αντί-χριστιανικό μίσος τους. Γιατί κυνηγούν τον χριστιανισμό όχι γιαυτό που κάνει αλλά γιαυτό που είναι.

[/quote]

Συνεπώς με την ίδια την λογική του “πολιτικά ορθόν” πρόκειται για ρατσιστική στάση. Πρόκειται για Χριστιανοφοβία. Κι αυτό είναι η πιο σύγχρονη μορφή ξενοφοβίας, αποκλεισμού και ρατσισμού. Καιρός αντιμετωπιστεί απ’ όσους πιστεύουν ακόμα στις αρχές της Δημοκρατίας.

Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο του Δημοσθένη Δαββέτα στο new deal