Σκέψου όπως ο Mr. Beast

Ο Πάνος Μαυρίδης αναφέρεται στην ξεχωριστή περίπτωση ενός ντροπαλού γιού (shy son) που μέσα σε επτά χρόνια μετατράπηκε στον εκατομμυριούχο YouTuber Mr. Beast. Παιδί θαύμα, ή απλά σημεία των καιρών, όπου 4η βιομηχανική επανάσταση με την υψηλή τεχνολογία και την τεχνιτή νοημοσύνη, μεταβάλουν το τοπίο στις επιχειρήσεις και την εργασία;

Ο Mr Beast είναι μια ξεχωριστή περίπτωση πιτσιρικά πολυεκατομμυριούχου. Και σημείο αναφοράς για αμέτρητους πιτσιρικάδες – και όχι μόνο – σε όλο τον Πλανήτη. 

Η καριέρα του ξεκίνησε στα 14. Δεν ήταν κάποιο παιδί θαύμα που έβγαζε μάτια με τις μαθηματικές του γνώσεις. Ούτε επειδή έπαιζε πιάνο, όπως ο δικός μας Στέλιος Κερασίδης. 

Ήταν μάλλον ο περίεργος της τάξης. Και όπως ομολόγησε ο ίδιος σε έναν άλλον αστέρα της εποχής, τον Joe Rogan, υποκείμενο αρνητικής αξιολόγησης από τους καθηγητές του, γεγονός που έφερνε σε πάρα πολύ δύσκολη θέση την μαμά του. 

“Sorry mam!” θα πει λίγα χρόνια αργότερα δημοσίως ο “ντροπαλός γιός” (shy son) Mr. Beast, αφού στο μεταξύ είχε γεμίσει τους τραπεζικούς του λογαριασμούς με αρκετά figures, όπως λένε οι Αμερικάνοι.

Δικαίως θα αναρωτηθεί κάποιος: “Μα ποιος είναι, τελοσπάντων, ο πιτσιρικάς αυτός; Και τι δουλειά κάνει;”

Εδώ τα πράγματα περιπλέκονται. Ο επαγγελματικός προσδιορισμός σε μια οικονομία που μεταλλάσσεται με ταχείς ρυθμούς, είναι μια περίπλοκη άσκηση. Μια γρήγορη απάντηση, για να συνεννοηθούμε, είναι: YouTuber. 

Προφανώς, ο Mr. Beast είναι πολλά περισσότερα. Και αν κάποιος τον προσδιόριζε ως καινοτόμο επιχειρηματία, παραγωγό, κινηματογραφιστή, προγραμματιστή, μαρκετίστα κοκ δεν θα έπεφτε έξω. 

Για την οικονομία της συζήτησης, ας μείνουμε στο πρώτο. YouTuber… 

“Και αυτό είναι επάγγελμα;” θα ρωτήσει η δική μου μαμά. Λογικό, καθώς δεν συνηθίζει να διαβάζει τα Special Reports του ΣΕΒ. Διότι σε ένα από αυτά “για το μέλλον της Εργασίας”, θα διάβαζε πως το 85% των θέσεων εργασίας που θα υπάρχουν το 2030 δεν έχει ακόμα δημιουργηθεί. Και πως 4 στις 10 θέσεις εργασίας θα μετασχηματιστούν εξαιτίας της τεχνητής νοημοσύνης και του αυτοματισμού.

Ο Mr. Beast είναι το τρανταχτό παράδειγμα – όχι το μοναδικό, ευτυχώς ή δυστυχώς – αυτής της τάσης. Πριν από μόλις επτά χρόνια οι ατελείωτες ώρες που “χαράμιζε” με μια ομάδα συμμαθητών του (οι οποίοι παρεπιπτόντως είναι σήμερα όλοι τους εκατομμυριούχοι…) για το πως θα κάνουν καλύτερα και ελκυστικότερα τα βίντεο που ανεβάζουν στο YouTube, έφερνε σε απόγνωση την μητέρα του. 

Προφανώς, δεν ήταν, και δεν είναι, η μόνη που δεν ήξερε τι δουλειά κάνει ο γιος της. Και δεν είναι μόνο οι μανάδες. Είναι και οι επιχειρήσεις που λειτουργούν σε ένα περιβάλλον αβεβαιότητας και καλούνται να διαχειρίζονται το επιπλέον ρίσκο της ταχείας μεταβλητότητας. 

Διόλου τυχαία το προσδόκιμο ζωής τους έχει μειωθεί δραματικά στα μόλις 17 χρόνια. Και το μόνο που αναγνωρίζουν ως βεβαιότητα (πέρα από την αβεβαιότητα…) είναι πως η τεχνολογία συνιστά, την ίδια στιγμή, παράγοντα αστάθειας, αλλά και ανθεκτικότητας. Διότι, όσο πιο προσαρμοστικές είναι στα αλλεπάλληλα τεχνολογικά κύματα (και επιτεύγματα), όσο πιο γρήγορα μπορούν να μετασχηματίζονται ψηφιακά, τόσο θα ελπίζουν ότι θα μπορούν να αυξήσουν το προσδόκιμο ζωής τους.

Εύκολο; Καθόλου. Ο ψηφιακός μετασχηματισμός αυξάνει την ζήτηση για ανθρώπινο δυναμικό υψηλών προσόντων, που μάλλον είναι δυσεύρετο. Αρκεί να σκεφτούμε ότι στην πλέον βιομηχανικά προηγμένες ΗΠΑ οι ακάλυπτες θέσεις εργασίας στην μεταποίηση και την παραγωγή θα φτάνουν στα 2,3 εκ. μέχρι το 2030.

Που να βρεις, δηλαδή, τόσα εκατομμύρια Mr. Beasts; 

Ένα όμως είναι σίγουρο. Πως αν θες να βρεις τρόπο να επιβιώσεις μέχρι τότε πρέπει να σκεφτείς όπως ο Mr. Beast. Και εσύ και η μαμά σου…