30 Μάιου 1913: Tο τέλος του Α’ Βαλκανικού πολέμου
Μέσα σε περιβάλλον διάλυσης και αποδυνάμωσης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, τα
βαλκανικά κράτη θεώρησαν ότι έπρεπε να εκμεταλλευτούν την κατάσταση σε βάρος των
Οθωμανών. Ο σοβαρός εθνικισμός και η διείσδυση της Γερμανικής αυτοκρατορίας προς
την Οθωμανική έστρεψε το ενδιαφέρον των Μεγάλων Δυνάμεων προς την στήριξη του
αγώνα των Βαλκανικών κρατών. Μια σειρά από συμφωνίες συμφιλίωσης οδήγησε στην
δημιουργία της Βαλκανικής συμμαχίας τον Αύγουστο του 1912. Διάφορες πολιτικές πιέσεις
και αποστολή τελεσίγραφων σε μορφή μεταρρυθμίσεων και απόδοσης ανεξαρτησίας σε
χριστιανικές περιοχές σε βάρος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας οδήγησαν στην έναρξη του
Α’ Βαλκανικού πολέμου στις 8 Οκτωβρίου 1912 με τις πρώτες μάχες να συμπληρώνονται
μόλις την επόμενη μέρα. Η μάχη του Σαραντάπορου 9-10 Οκτωβρίου 1912 οδήγησε στην
απελευθέρωση της Κατερίνης και της Κοζάνης. Παρόμοιες επιτυχίες είχαν και οι υπόλοιπες
Βαλκανικές χώρες. Η Σερβία έπειτα από την καθοριστική μάχη του Κουμάνοβο απελευθέρωσε το Κοσσυφοπέδιο, τη Πρίστινα και τα Σκόπια στις 23 Οκτωβρίου 1912. Παρατηρώντας τα γεγονότα, οι Μεγάλες Δυνάμεις ( Αυστρία, Αγγλία , Γερμανία, Γαλλία , Ιταλία και Ρωσία) αποφάσισαν να μεσολαβήσουν για τον καθορισμό των Βαλκανικών εδαφών. Έτσι στις 16 Δεκεμβρίου 1912 έλαβε μέρος στο Λονδίνο η «Συνδιάσκεψη Έιρήνης» με αντιπροσωπίες από όλες τις αντιμαχόμενες χώρες. Το συνέδριο διακόπηκε στις 10 Ιανουαρίου 1913 προκειμένου να υποχωρήσει η Οθωμανική αυτοκρατορία από τα εμπόλεμα εδάφη. Στο μεταξύ οι εχθροπραξίες συνεχίζονταν με την ναυμαχία της Λήμνου εξασφαλίζοντας την κυριαρχία της Έλλάδας στο Αιγαίο και την πολιορκία της Αδριανούπολης της οποίας η πτώση σήμανε το τέλος του Α’ Βαλκανικού πολέμου. Έπειτα διαπραγματεύσεων στις 30 Μάιου 1913 υπογράφθηκε η συνθήκη του Λονδίνου η οποία μεταξύ άλλων καθόριζε την παραχώρηση στις χώρες της Βαλκανικής συμμαχίας τα όλα τα εδάφη δυτικά της γραμμής Αίνου-Μηδείας, την δημιουργία του Αλβανικού κράτους και την παραχώρηση της Κρήτης στους Συμμάχους. Η συνθήκη όμως δεν ήταν επαρκής γιατί δεν καθόριζε ακριβώς τα εδάφη που δίνονταν από την Οθωμανική αυτοκρατορία στον Βαλκανικό Συνασπισμό. Ολα
έδειχναν ότι η έναρξη ενός Β’ Βαλκανικού ήταν προ των πυλών.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
