11 Ιουλίου 2020 .Το κράτος της Ιρλανδίας
Ο Ιρλανδικός πόλεμος της ανεξαρτησίας ή Αγγλο-Ιρλανδικός πόλεμος ήταν μια
στρατιωτική σύγκρουση από το 1919 έως το 1921 ανάμεσα στον Ιρλανδικό
Δημοκρατικό Στρατό (Ι.Ρ.Α.) και τις Βρετανικές δυνάμεις ασφαλείας της Ιρλανδίας.
Ήταν η κατάληξη του αγώνα των Ιρλανδών για την επίτευξη ανεξαρτησίας από τη
Βρετανία, ο οποίος μετατράπηκε στο τελευταίο του στάδιο, σε μια καθαρά ένοπλη
σύρραξη. Το Δεκέμβριο του 1918 το Δημοκρατικό Κόμμα της Ιρλανδίας Σιν Φέν (Sinn
Fein) κέρδισε τις εκλογές στη χώρα και στις 21 Ιανουαρίου 1919 τα στελέχη του
σύστησαν μια επαναστατική κυβέρνηση και κήρυξαν μονομερώς την ανεξαρτησία
της Ιρλανδίας. Την ίδια μέρα, μέλη του ΙΡΑ τα οποία έδρασαν αυτοβούλως,
σκότωσαν δυο άνδρες της αστυνομίας στην Κομητεία Tipperary, ενέργεια η οποία
σηματοδότησε την αρχή του πολέμου. Κατά την εξέλιξη της σύγκρουσης, περίπου
300 άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους έως και τα τέλη του επόμενου έτους (1920).
Ωστόσο, το Νοέμβριο εκείνης της χρονιάς υπήρξε μια έξαρση των μαχών με
αποκορύφωμα τη μαζική δολοφονία Ιρλανδών πολιτών από τους Βρετανούς κατά
τη διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα στο Δουβλίνο την Κυριακή 21 Νοεμβρίου
(Bloody Sunday) σαν αντίποινα για την εκτέλεση, το ίδιο πρωί, από τον ΙΡΑ,
δεκατεσσάρων Αγγλων κατασκόπων. Στις 11 Ιουλίου του 1921 οι δυο πλευρές
κατέληξαν σε συμφωνία για τον τερματισμό του πολέμου και ακολούθως ιδρύθηκε
η ανεξάρτητη Δημοκρατία της Ιρλανδίας, στην επικράτεια της οποίας περιήλθε όλη
η χώρα, πλην του βορειοανατολικού τμήματός της, το οποίο συνέχισε να ανήκει στη
Μεγάλη Βρετανία. Ή Αγγλο-Ιρλανδική συνθήκη υπογράφτηκε τελικά, στις 6
Δεκεμβρίου του 1921. Ακολούθως, ξέσπασαν ταραχές στη Βόρεια Ιρλανδία, μεταξύ
καθολικών (που ήταν οπαδοί της ένωσης με τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας) και
προτεσταντών (που υποστήριζαν την παραμονή στη Μεγάλη Βρετανία) Το
καλοκαίρι του 1922 οι διαφωνίες μεταξύ των μελών της προσωρινής κυβέρνησης
της Ιρλανδίας οδήγησαν σε εμφύλιο πόλεμο, θύματα του οποίου υπήρξαν
κορυφαίοι πρωταγωνιστές του αγώνα της ανεξαρτησίας, όπως ο Μάικλ Κόλινς.
γράφει ο Νικόλαος-Εφραίμ Παπαδόπουλος
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
