1992: Πεθαίνει η ηθοποιός Τζένη Καρέζη (Ευγενία Καρπούζη). Γεννήθηκε το 1933 στην Αθήνα, παντρεύτηκε τους Ζάχο Χατζηφωτίου (1962) και Κώστα Καζάκο (1968), έπαιξε στο θέατρο και πρωταγωνίστησε σε περίπου 40 ταινίες : Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο «Η θεία από το Σικάγο», «Δελησταύρου και υιός», «Κόκκινα φανάρια», «Λόλα» …
Η Ευγενία Καρπούζη, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12 Ιανουαρίου 1934. Λόγω του ότι οι γονείς της ήταν εκπαιδευτικοί περνά τα παιδικά της χρόνια σε διάφορες πόλεις ανά την Ελλάδα. Στη Θεσσαλονίκη όμως μπήκε εσωτερική στο Γαλλικό Σχολείο Καλογριών και μετά συνέχισε στο αντίστοιχο Σεν Ζοζέφ στην Αθήνα.
Στο σχολείο έπαιρνε πάντα μέρος στις σχολικές παραστάσεις και από εκεί καταλαβαίνει κάποιος και την αγάπη της για το θέατρο. Το 1951 αποφοιτά από την Ελληνογαλλική Σχολή όπου και πήρε μέρος στην παράσταση “Αντιγόνη” του Σοφοκλή, έργο το οποίο η ομάδα των τελειόφοιτων ανέβασε και στο θέατρο REX !
Μετά από αυτό άμεσα έγινε δεκτή στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου μαθήτευσε δίπλα στον Δημήτρη Pοντήρη, τον Άγγελο Tερζάκη, την Kατερίνα και τον Γιώργο Παππά (ο οποίος υπήρξε και ο πρώτος μεγάλος της έρωτας).
Στο θέατρο βρίσκεται πρώτη φορά δίπλα στον Βασίλη Διαμαντόπουλο και τη Μελίνα Μερκούρη για να πάρει τον πρώτο της ρόλο στο έργο του Αντρέ Ρουσέν «Ωραία Ελένη» ενώ μετά από αυτό ακολούθησε ο ρόλος της Αντέλα στο έργο του Λόρκα «Το σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα», στο οποίο πρωταγωνιστούσε η Κατίνα Παξινού και σκηνοθέτησε ο Αλέξης Μινωτής. Μέχρι και το 1959 συνεχίζει με επιτυχία σπουδαίους ρόλους στο Εθνικό Θέατρο.
Το κινηματογραφικό της ντεμπούτο όμως γίνεται με την ταινία «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο» το 1955 στη γνωστή ταινία του Αλέκου Σακελλάριου για να συμμετάσχει από εκεί και πέρα σε 30 ταινίες«Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος» (1960), «Η νύφη το ’σκασε» (1962), «Τα κόκκινα φανάρια» (1963), «Δεσποινίς διευθυντής (1964), «Μια τρελή τρελή οικογένεια» (1965), «Τζένη – Τζένη» (1966), «Ένας ιππότης για τη Βασούλα» (1968), «Μια γυναίκα στην αντίσταση» (1970).
Από το 1960 και μετά δημιούργησε δικούς της θιάσους και βρέθηκε να συνεργάζεται μαζί με καταξιωμένους κωμικούς, όπως ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, ο Ντίνος Ηλιόπουλος, ο Μίμης Φωτόπουλος και ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος.
Από τη χρονιά του 1968 και μέχρι το τέλος της ζωής της στέκεται επαγγελματικά δίπλα στον Κώστα Καζάκο για να ερμηνεύσουν έργα των Καμπανέλλη, Άλμπι, Ίψεν, Τσέχοφ, Αναγνωστάκη, ενώ το 1985 ερμήνευσε για πρώτη φορά αρχαίο δράμα, με τη «Μήδεια», σε σκηνοθεσία Μίνωα Bολανάκη, μια παράσταση που γνώρισε τεράστια επιτυχία στην Επίδαυρο και το Ηρώδειο, αφορμή για να πρωταγωνιστήσει 2 χρόνια αργότερα στην «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή όπου ανέβηκε σε Επίδαυρο και Λυκαβηττό.
Η μεγάλη της θεατρική επιτυχία ήταν το 1973 με το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Το μεγάλο μας τσίρκο», το οποίο και αποτέλεσε μία από τις εστίες πνευματικής αντίστασης κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Αξιοσημείωτο ότι η Τζένη Καρέζη και ο σύζυγός της Κώστας Καζάκος, συνελήφθησαν και κρατήθηκαν από την τότε χούντα! Μάλιστα παρόμοια έργα μετά τη μεταπολίτευση υπήρξαν «Το κουκί και το ρεβύθι» (1974) και «Εχθρός Λαός» (1975). Τα «Διαμάντια και μπλουζ» της Λούλας Αναγνωστάκη (1990) ήταν και η τελευταία της θεατρική παράσταση.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
