Οι κήρυκες του διχασμού

Ο Κώστας Χριστίδης σημειώνει ότι με βάση τα στοιχεία που δίνει η Αστυνομία για τις συναθροίσεις και τις πορείες γίνεται φανερό ότι οι κήρυκες του διχασμού έχουν πιάσει για τα καλά δουλειά όπως το 2008 και το 2012.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας, κατά τη διάρκεια του Φεβρουαρίου 2021 πραγματοποιήθηκαν 79 δημόσιες συναθροίσεις και πορείες στην Αττική, εκ των οποίων οι 63 στο κέντρο της Αθήνας. Στο πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου πραγματοποιήθηκαν άλλες 41πορείες στην Αττική, εκ των οποίων οι 30 στο κέντρο της Αθήνας. Σύνολο, 120 δημόσιες συναθροίσεις και πορείες στην Αττική, εκ των οποίων 93 στο κέντρο της πρωτεύουσας, εντός 48 ημερών (ημερήσιος μέσος όρος, 2,5 και 2 αντιστοίχως), εν μέσω έξαρσης κρουσμάτων κορωνοϊού και αυστηρών (υποτίθεται) περιορισμών στις μετακινήσεις.

Αποκορύφωμα των εκδηλώσεων αυτών υπήρξαν τα αιματηρά επεισόδια στη Νέα Σμύρνη, το βράδυ της Τρίτης, 9ης Μαρτίου, όπου κατόπιν διαδικτυακής προσυνεννόησης συγκεντρώθηκαν διάφορες φυλές ‘’Ινδιάνων’’ : αναρχικοί, μέλη κομμάτων (κοινοβουλευτικών και μη), ‘’αγανακτισμένοι’’, χούλιγκανς αντιπάλων ποδοσφαιρικών ομάδων, οι οποίοι ενώθηκαν προ του κοινού εχθρού, της Ελληνικής Αστυνομίας (σε αυτή την κατηγορία ανήκει και το γνωστό ως ‘’Ινδιάνος’’ άτομο, το οποίο φέρεται ως δράστης της πισώπλατης επίθεσης κατά αστυνομικού, διαφυγόντος την τελευταία στιγμή τον θάνατο), ‘’μπαχαλάκηδες’’ (ορθότερον, ‘’καταστροφείς’’) σεσημασμένοι αλλά και νεότεροι, ανήλικοι, οι οποίοι ήδη αποκτούν εμπειρία στη συγκεκριμένη πρακτική ως ασκούμενοι για να παραλάβουν επαξίως τη σκυτάλη.

Είχαν προηγηθεί οι πολυάριθμες πορείες υπέρ του ‘’δικαιώματος’’ του πολυδολοφόνου – πολυϊσοβίτη της 17 Νοέμβρη να επιλέξει φυλακή της προτίμησής του, αλλά και η κατάληψη της Πρυτανείας του ΑΠΘ, όπου η πρώτη προσπάθεια της αστυνομίας να την τερματίσει, κατόπιν αιτήματος του Πρύτανη στον αρμόδιο εισαγγελέα (σύμφωνα με τον ψηφισθέντα επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ νόμο), παρόντων μάλιστα τριών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έφερε αποτέλεσμα. Η εκκένωση των γραφείων της Πρυτανείας επιτεύχθηκε με δεύτερη αστυνομική επιχείρηση και προέκυψε ότι 14 άτομα από τους καταληψίες ουδεμία σχέση είχαν με το Πανεπιστήμιο.

Είναι φανερό ότι κάποιοι επιδιώκουν κλίμα πόλωσης και διχασμού, ελπίζοντας ότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε λάθη της αστυνομίας και, γενικότερα, της κυβέρνησης, με στόχο την πολιτική αποσταθεροποίηση και την αποκόμιση πολιτικού οφέλους. Ας λάβουμε υπόψη κάποια δεδομένα. Καθημερινά ο κ. Τσίπρας ισχυρίζεται ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει αποτύχει παταγωδώς στην διαχείριση της πανδημίας, της οικονομίας, της προστασίας του πολίτη, σε κάθε τομέα γενικώς.

Επιδημιολογικά, ωστόσο, η Ελλάδα έχει τον μικρότερο αριθμό κρουσμάτων ανά εκατομμύριο πληθυσμού στην Ευρωζώνη και την τρίτη καλύτερη επίδοση στους θανάτους, μετά τη Δανία και την Εσθονία. Στην οικονομία, παρότι η Ελλάδα βασίζεται δυσανάλογα στον τουρισμό, όπως άλλωστε και άλλες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου (Ισπανία, Ιταλία, Μάλτα), είχε μικρότερη κάμψη του ΑΕΠ από ό,τι οι χώρες αυτές, πέτυχε να αποφύγει έκρηξη της ανεργίας, εξασφάλισε υψηλό μερίδιο ενισχύσεων από το ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης και σε συνδυασμό με την ομαλή πορεία του προγράμματος εμβολιασμού του πληθυσμού έχει βάσιμες ελπίδες ως χώρα να εισέλθει, από Μάϊο – Ιούνιο, σε μία φάση ικανοποιητικής ανάκαμψης. Δεν τα λες αυτά ‘’παταγώδη αποτυχία’’ …

Οι κήρυκες του διχασμού κατά καιρούς έχουν πει:  ‘’ Ή αυτοί ή εμείς. Ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν’’. ‘’Βάζουμε πλάτη τώρα αλλά θα λογαριασθούμε μετά το κουκούλι’’ (ο ‘’αψύς Σφακιανός’’). ‘’Αν δεν θέλετε τέτοιες εικόνες, πάρτε πίσω τον νόμο Κεραμέως. Όταν βάλετε αστυνομία στα πανεπιστήμια, κάθε βδομάδα θα έχουμε σκηνικά Νέας Σμύρνης’’ (Γ. Κυρίτσης). ‘’Κύριε Μητσοτάκη, πραγματικά είστε ο μεγαλύτερος πολιτικός απατεώνας που έχει περάσει από αυτή την χώρα’’ (ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης από του βήματος της Βουλής, προ ολίγων μηνών).

Είναι, επομένως, σαφές ποιοι φορτίζουν συστηματικά το πολιτικό κλίμα και προσπαθούν να στήσουν σκηνικό ανάλογο του 2008 και του 2012. Ποιοι αποδέχονται το κορυφαίο δόγμα του τάγματος των Ιησουϊτών ‘’ο σκοπός αγιάζει τα μέσα’’, ενώ παράλληλα προσπαθούν να εμφανίσουν, σε κάποιο βαθμό, ένα κεντρώο, σοσιαλδημοκρατικό πρόσωπο. Όσο, όμως, δεν αποκηρύσσουν τους πάσης φύσεως ‘’Ινδιάνους’’ εντός και εκτός του κόμματός τους, παραμένουν βαθύτατα υποκριτικοί Ιησουΐτες.