Η αληθινή πολιτική έχει και ρίσκο!

Ο Θανάσης Κ. σημειώνει ότι μια αληθινή πολιτική έχει και ρίσκο. Ιδιαίτερα για τον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπιστεί η τουρκική επιθετικότητα παρουσιάζει μια πολιτική με πέντε σημεία, για να σταματήσει η Τουρκία να αποδυναμώνει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.

---

 

Η Τουρκία κλιμακώνει συνεχώς τις προκλήσεις σε βάρος μας. Έμπρακτες προκλήσεις… Εξήγγειλε από τα μέσα Ιουλίου, όλο τον Αύγουστο ως τις αρχές Σεπτεμβρίου, έρευνες εντός της Ελληνικής ΑΟΖ και επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδος.

Η διακήρυξη σημαίνει παραβίαση

Σημασία δεν έχει αν πραγματοποίησε έρευνες στ’ αλήθεια. Σημασία έχει ότι διακήρυξε πως έκανε «έρευνες». Και είχε στείλει σημαντικό μέρος του στόλου της να συνοδεύει το ερευνητικό σκάφος της.

Το γεγονός ότι εμείς δεν έχουμε διακηρύξει ΑΟΖ δεν ακυρώνει την πρόκληση της Τουρκίας. Γιατί μπορεί η ΑΟΖ να συνιστά κυριαρχικό δικαίωμα που πρέπει να διακηρυχθεί για να υφίσταται. Όμως η «έρευνα» του Ουρουκ Ρέϊς αφορούσε την υφαλοκρηπίδα! Και η υφαλοκρηπίδα συνιστά κυριαρχικό δικαίωμα της Ελλάδας που ΔΕΝ χρειάζεται να διακηρυχθεί προηγουμένως για να υφίσταται. Η υφαλοκρηπίδα ως δικαίωμα υπάρχει «αφ’ εαυτής» και «εξ υπαρχής».

Άρα η Τουρκία παραβίαζε ευθέως κυριαρχικό δικαίωμα της Ελλάδας! Δεν έκανε… «σουλάτσο» σε διεθνή ύδατα, όπως ισχυρίστηκαν κάποιοι.

Ύστερα από μια μικρή «ανάπαυλα» στο δεύτερο μισό του Σεπτεμβρίου, η Τουρκία εξήγγειλε νέα navtex, με την οποία κάνει έρευνες. Όχι απλώς μέσα στην ελληνική ΑΟΖ και επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, αλλά πλέον παραβιάζει και τα 12 μίλια στα οποία έχουμε δικαίωμα να ασκήσουμε κυριαρχία! Και τώρα το τουρκικό ερευνητικό επιδιώκει να φτάσει μισό μίλι (800 μέτρα) μακριά από το τα όρια των 6 μιλίων όπου ασκούμε κυριαρχία.

Και σαν να μην έφταναν αυτά, η Τουρκία προχθές εξήγγειλε δικό της χάρτη «έρευνας και διάσωσης». Σε αυτόν συμπεριλαμβάνει το… μισό Αιγαίο, όλη την περιοχή του παράνομου Τουρκολυβικού Συμφώνου και το μεγαλύτερο μέρος της Ελληνικής ΑΟΖ νοτίως του Καστελόριζου! Τώρα τα όρια της «Γαλάζιας Πατρίδας» παίρνουν έμπρακτη υπόσταση…

Η Τουρκία αποδυναμώνει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματ

Στο μεταξύ η ΕΕ εξακολουθεί να διακηρύσσει ότι… είναι «πολύ θυμωμένη» με την Τουρκία κι ότι, αν συνεχιστούν οι προκλήσεις, τότε θα συζητήσει μέτρα εναντίον της το Δεκέμβριο! Είναι φανερό ότι η Τουρκία του Ερντογάν αποδυναμώνει συνεχώς ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και ελληνική κυριαρχία, ενώ η ΕΕ απλώς «κλωτσάει το τενεκεδάκι πιο κάτω»!

Για όσα έκανε ως τώρα και για όσα κάνει τώρα η Τουρκία, καμία αντίδραση από την ΕΕ. Απλώς οι Βρυξέλλες… «προειδοποιούν» τον Ερντογάν, ότι, αν συνεχίσει έτσι, μπορεί να υπάρξουν μέτρα εναντίον του στο μέλλον. Οι Τούρκοι καγχάζουν! (και με το δίκιο τους…)

Έτσι όμως, η Τουρκία κερδίζει χρόνο. Κι όταν θα «ξανακαλέσει» την Ελλάδα, να διαπραγματευθεί μαζί της, τότε θα έχει ήδη καταδείξει ότι αυτά που ζητάει να της δώσουμε μπορεί ανά πάσα στιγμή να τα πάρει και μόνη της!

Οπότε όπως έχουν τα πράγματα τώρα, η «πίεση», να συνθηκολογήσουμε θα είναι μεγάλη. Και από «φίλους μας», πλέον. Εκεί μας σέρνει τη Τουρκία!

Πέντε άξονες για να αντιμετωπιστεί η τουρκική επιθετικότητα

Όταν έχεις απέναντί σου κάποιον «Πειρατή». Όταν επιθετική γειτονική χώρα με «αναθεωρητική» πολιτική σε βάρος σου, καταπατά κυριαρχικά σου δικαιώματα, ο επεκτατιστής θα φτάσει μέχρις εκεί που θα τον σταματήσεις!

Κι ό,τι τον εμποδίσεις να αρπάξει, μπορείς και να το σώσεις τελικά. Ό,τι δεν τον εμποδίσεις, το πιθανότερο είναι να το χάσεις… Τι πρέπει να κάνουμε:

Παραθέτω ΠΕΝΤΕ πράγματα (εντελώς ενδεικτικά):

Κανένας διερευνητικός διάλογος

Πρώτον, να ξεκαθαρίσουμε ότι κανένας διερευνητικός διάλογος με την Τουρκία δεν θα γίνει όσο ισχύουν οι προκλήσεις της. Δηλαδή όχι μόνον όσο υπάρχουν νέες navtex. Αλλά όσο ισχύει το Τουρκολυβικό Σύμφωνο! Κι όσο δεν αποσύρεται η νέα διακήρυξη των ζωνών έρευνας και διάσωσης στα όρια της «Γαλάζιας Πατρίδας».

Τα μονομερή τετελεσμένα τα απαγορεύει το Διεθνές Δίκαιο. Και διάλογο με «εν ισχύει» μονομερή τετελεσμένα δεν κάνει κανείς! Μόνο αυτή η κίνηση θα υποχρεώσει μια σειρά από χώρες της ΕΕ να κάνουν κάτι πιο ουσιώδες. Γιατί μέχρι τώρα, χρησιμοποιούν το διμερή «διερευνητικό διάλογο» ως πρόσχημα για να μην κάνουν οι ίδιες τίποτα. Αυτό το πρόσχημα οφείλουμε να τους το αφαιρέσουμε…

Δεν επαιτούμε στήριξη

Δεύτερον, να πούμε στους εταίρους μας τώρα – όχι το Δεκέμβριο – ότι δεν ζητάμε να κάνουν τίποτε, δεν περιμένουμε να κάνουν τίποτε, δεν «επαιτούμε» τη στήριξη τους… Ας κάνουν ό,τι τους φωτίσει – αλλά θα κάνουμε κι εμείς ό,τι μας φωτίσει… Και να βγάλουμε το στόλο μας!  (Τον οποίο τον βγάζουμε, έτσι κι αλλιώς).

Αυτό σίγουρα θα τους ταρακουνήσει. Και θα επιτρέψει στις χώρες που είναι περισσότερο στο πλευρό μας να καταλάβουν, ότι δεν είμαστε ούτε «θύματα». Ούτε κρυβόμαστε στην «ποδιά» της Γερμανίας. Αυτό θα αυξήσει τις πιέσεις και μέσα στην Ευρώπη, για να γίνει κάτι ουσιαστικό υπέρ της Ελλάδας…

Μονομερής διακήρυξη ΑΟΖ

Τρίτον στη συνέχεια η Ελλάδα οφείλει να διακηρύξει την ΑΟΖ της, όπως την προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο. Στο σύνολό της! Έχει απόλυτο δικαίωμα να το κάνει, καλώντας κι όλες τις «όμορες» χώρες για οριοθέτηση. Με την Ιταλία έχει ήδη γίνει πλήρως η οριοθέτηση. Με Αίγυπτο έχει γίνει μερικώς. Η Κύπρος θα προσέλθει αμέσως. Και αυτό θα συμπαρασύρει και την Αίγυπτο, αφού και οι τρεις χώρες (Ελλάδα-Τουρκία και Αίγυπτος) έχουν αναλάβει την υποχρέωση, όταν θα οριοθετούν διμερώς με την άλλη, να λαμβάνουν τη γνώμη και της τρίτης.

Μένει η Τουρκία η οποία έχει διακηρύξει εντελώς άλλα, τα οποία είναι όλα παράνομα (με βάση του Διεθνές Δίκαιο…).

Να σημειωθεί ότι για ΑΟΖ δεν υπάρχει casus belli από πλευράς Τουρκίας…

Επέκταση 12 ν.μ. σε Κρήτη και Καστελόριζο

Τέταρτον, αν η Τουρκία επιχειρήσει να αντιδράσει (νέες navtex κλπ.) τότε η Ελλάδα μπορεί να ανακηρύξει και τα 12 μίλια στην Κρήτη και στην Ανατολική Μεσόγειο (σύμπλεγμα Καστελόριζου κλπ.). Να σημειωθεί ότι – τυπικά τουλάχιστον – για τα 12 μίλια εκτός Αιγαίου δεν υπάρχει casus belli από πλευράς Τουρκίας.

Επέκταση 12 ν.μ. και στο Αιγαίο

Πέμπτον, αν η Τουρκία συνεχίσει να κλιμακώνει, τότε η Ελλάδα μπορεί να εξαγγείλει και τα 12 μίλια στο Αιγαίο! Οπότε υποχρεώνεται η Τουρκία ή να κάνει αυτή το «πρώτο βήμα» – ή να ακυρωθεί στην πράξη το casus belli! Και ταυτόχρονα – πριν οποιαδήποτε αντίδραση της Τουρκίας – η Ελλάδα να επικαλεστεί την εφαρμογή του Άρθρου 42 της Συνθήκης της Λισαβώνας παράγραφος 7, που αποτελεί εντελώς διαφορετική βάση υποχρέωσης έμπρακτης αλληλεγγύης της ΕΕ προς μέλος της που υφίσταται επίθεση.

Όχι με τις τωρινές ασαφείς και μη δεσμευτικές υποσχέσεις… Με μια τέτοια Πολιτική αντίδραση, η Ελλάδα:

Απαντά αποτελεσματικά – και πάντως, όχι «φοβικά» – στις τουρκικές προκλήσεις, χωρίς να φαίνεται ότι η ίδια παίρνει πρωτοβουλία για «θερμό επεισόδιο».

Ενισχύει τη νομιμοποιητική βάση των δικαιωμάτων της. Που η Τουρκία επιδιώκει να από-νομιμοποιήσει…

Ακυρώνει τα μέχρι τώρα τετελεσμένα της Τουρκίας (των τελευταίων μηνών).

Ενθαρρύνει τους φίλους μας (π.χ. Γαλλία) να μας στηρίξουν (γιατί αν εμείς εγκαταλείπουμε τα δικαιώματά μας – κανείς δεν θα μας στηρίξει).

Και εξαναγκάζει τους «επιτήδειους ουδέτερους» (π.χ. Γερμανία), να πάρουν σαφέστερη θέση – γιατί διακινδυνεύουν πια, να χάσουν πολύ περισσότερα.

Όσο νομίζουν ότι έχουν μια «φοβική» Ελλάδα στο τσεπάκι τους, μπορούν άνετα να πουλάνε «εξυπηρέτηση» στην Τουρκία. Όταν διαπιστώσουν ότι η Ελλάδα δεν είναι πια «φοβική», τότε να δούμε πόσο διακινδυνεύουν να τους διαλυθεί και η ΕΕ και το ΝΑΤΟ… (Και να κατηγορηθούν οι ίδιες γι’ αυτό!). Αυτά τα πέντε σημεία τα αναφέρω μόνον ενδεικτικά.

Η αληθινή πολιτική έχει ρίσκο

Υπάρχουν κι άλλα. Μπορούν να γίνουν κάποια απ’ αυτά, συνδυαστικά. Αλλά όλα αυτά μαζί συγκροτούν συμπαγή Πολιτική, που σπάει τα τωρινά αδιέξοδα…

Ασφαλώς και είναι Πολιτική που εμπεριέχει ρίσκο. Δεν υπάρχει πολιτική προάσπισης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων χωρίς ρίσκο! Ο «τσαμπατζής» στην Εξωτερική Πολιτική είναι βέβαιος… loser! Αλλά εδώ το ρίσκο ενεργοποιεί και συμμαχίες. Ενώ με το να «επαιτούμε» από τρίτους να υπερασπιστούν τα δικά μας κυριαρχικά δικαιώματα, χάνουμε συμμάχους. Κι επί πλέον αυτό το ρίσκο (για μας) έχει πολύ μεγαλύτερο ρίσκο για την Τουρκία! Η οποία είναι ανοιχτή σε πολλά μέτωπα.

ΥΓ. Όσοι πιστεύουν ότι η Τουρκία πάει «να μας παγιδεύσει σε θερμό επεισόδιο», να θυμούνται ότι μέχρι στιγμής η λογική των τουρκικών προκλήσεων είναι ακριβώς αντίθετη: Κλιμακώνει συνεχώς, γιατί ξέρει ότι η Ελλάδα δεν θα τολμήσει να αντισταθεί! Πιστεύει ότι η Ελλάδα είναι απολύτως «φοβική».

Κι έτσι κλιμακώνει συνεχώς, με την πλήρη βεβαιότητα ότι η Ελλάδα συνεχώς θα κάνει πίσω. Η πολιτική των πέντε σημείων ανατρέπει εντελώς την τουρκική στρατηγική. Κι υποχρεώνει την Τουρκία είτε να αναστείλει τις προκλήσεις της είτε να κάνει το μοιραίο λάθος… Σε κάθε περίπτωση, η πολιτική που μόλις περιγράψαμε έχει κι ένα ακόμα πλεονέκτημα:

Πριν καθίσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων να ξεκινάμε από το σύνολο όσων διεκδικούμε (κι όσων το Διεθνές Δίκαιο μας αναγνωρίζει). Γιατί αν δεν κάνουμε κάτι, όπως πάμε θα συρθούμε στο τραπέζι με την Τουρκία να έχει ήδη ακυρώσει όλα τα δικαιώματά μας. Οπότε θα χάσουμε τα πάντα!

Πολιτικές επιλογές έχουμε. Μέσα διαθέτουμε. Συμμαχίες υπάρχουν.

Να κάνουμε το επόμενο βήμα, λοιπόν: Να αποκτήσουμε αληθινή Πολιτική!