Η πλατεία είναι άμεσα συνυφασμένη στη συνείδησή μας με την εικόνα και την
αίσθηση μιας πόλης.
Σημαντικός χώρος συνάντησης, βόλτας, διαμαρτυρίας, γιορτής, ακόμα και
επανάστασης.
Ενας κενός φαινομενικά χώρος, διαμορφωμένος στην πλειοψηφία του με σκληρά
υλικά (πλακοστρώσεις) που περιμένει να χρησιμοποιηθεί.
Στην πραγματικότητα όμως είναι στη δυαδικότητα του πλήρους και του κενού,
σημαντικότατηοντότηταμέσα στουφάδι του αστικούχώρου.
Μια από τις πιο όμορφες μεσαιωνικές πλατείες, η Piazza del Campo στη Σιέννα της Ιταλίας
Η θέση της έχει καθοριστεί κάποια στιγμή ιστορικά με τον φυσικό τρόπο ενός
κέντρου ζωής και δραστηριοτήτων, ενός σημείου εκκίνησης της ζωοποιού δύναμης
της πόλης. Της πόλης, όπως θα βλέπαμε έναν ζώντα οργανισμό να ξεδιπλώνει το
νευρικό του σύστημα τριγύρω της.
Άλλες φορές, πάλι, είναι μια έκπληξη, μια παύση, που καθορίστηκε από την ύπαρξη
ενός σημαντικού δημόσιου κτιρίου, μιας εκκλησίας, ενός πολιτιστικού κέντρου.
Μια πλατεία είναι μια χρονοκάψουλα ιστορικών γεγονότων, ένας ζωντανός χώρος
Μνήμης.
Το αποτύπωμα που φέρει είναι ισχυρό:
Γιορτές, δημόσιες εκτελέσεις και εγκλήματα, εξεγέρσεις, γιορτές, αλλαγές πολιτεύματος, κατακτήσεις της Δημοκρατίας. Στην αρχαία Άγορά, που δεν ήταν παρά η Άθηναϊκή πλατεία, εδραιώθηκε η Δημοκρατία, εκφράστηκε και διαδόθηκε το Ελληνικό ιδεώδες.Η Πλατεία της Επανάστασης της Γ’ Σεπτεμβρίου 1843
Η Πλατεία της Επανάστασης της Γ’ Σεπτεμβρίου 1843 Ο Μακρυγιάννης στις αρχές της δεκαετίας του 1840 οργανώνει κίνημα για την απαίτηση συντάγματος από τον Οθωνα. Στρατός και απλοί πολίτες, την 3η Σεπτεμβρίου του ’43 κινούνται προς τα Άνάκτορα. Μετά από μία έντονη νύχτα, ο Βασιλιάς αποφασίζει να αποδεχθεί όλα τα αιτήματα του κινήματος, συγκαλώντας Εθνοσυνέλευση η οποία σηματοδότησε το πέρασμα από την απόλυτη μοναρχία στην συνταγματική βασιλεία και, ως γνωστόν, την μετονομασία της τοποθεσίας σε «πλατεία Συντάγματος».
Η πλατεία Συντάγματος στις αρχές του αιώνα και σήμεραΗ πλατεία Συντάγματος στις αρχές του αιώνα και σήμερα
Το 2011,Οι Αγανακτισμένοι πλημμύρισαν τις πλατείες στην Ελλάδα και την Ισπανία, σε ειρηνική διαμαρτυρία για τα μνημόνια.Οι ειρηνικές διαδηλώσεις, οι συναυλίες και οι συζητήσεις περί συμμετοχικής δημοκρατίας συχνά διακόπτονται από βίαια επεισόδια, τόνους σπασμένου μάρμαρου, χημικά από τις αστυνομικές δυνάμεις και κουκουλοφόρους που δημιουργούν εντάσεις. Σε κάθε περίπτωση, εκείνη την περίοδο η πλατεία Συντάγματος γνώρισε τις πολυπληθέστερες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας εδώ και δεκαετίες.
Η πλατεία Πουέρτα ντε Σολ στη Μαδρίτη των “Αγανακτισμένων”
ΚέντροPombidou,Παρίσι
Η πλατεία του Κέντρου Πομπιντού, Παρίσι
Μια γενναία και οραματική παρέμβαση στον αστικό χώρο, το κέντρο Πομπιντού,
Πολιτιστικό κέντρο και Μουσείο, αναδείχθηκε σε Μνημείο Άρχιτεκτονικής, και
διεθνές Τοπόσημο, διαδραματίζοντας κυρίαρχο ρόλο στο Άστικό τοπίο.
Η πλατεία του κέντρου Πομπιντού, παρά την απουσία διαμορφωμένων καθιστικών,
είναι πάντα γεμάτη νέους που την οικειοποιούνται στις συναντήσεις και συζητήσεις
τους. Μια πλατεία που έχει βρεί την ταυτότητά της στη μαγική σχέση της με την
δυναμική του κτιρίου.
Ενα παράδειγμα επιτυχίας, όχι εξ αιτίας ακριβών υλικών και διαμορφώσεων, αλλά
εμφύσησης ιδέας και πνευματικής ταυτότητας.Ποια είναι η εξέλιξη της πλατείας όμως ως χώρου πολιτικού, χώρου ζυμώσεων και κοινωνικών αλλαγών σε μια εποχή που «Το διαδίκτυο γίνεται η κεντρική πλατεία για το παγκόσμιο χωριό του αύριο» όπως είπε ο BillGates?
Λίγα λόγια για τη Ζωή Σπύρου:
Η Ζωή Σπύρου Χριστοπούλου είναι μητέρα μιας υπέροχης κόρης αλλά και Αρχιτέκτων, ζεί και εργάζεται στην Κηφισιά, ενώ είναι Πανεπιστημιακή ερευνήτρια στην Χάγη. Έχει εργαστεί στο Διεθνούς εμβέλειας Γραφείο Δοξιάδη, σε σημαντικά και μεγάλης κλίμακας έργα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Εχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα σε Αρχιτεκτονικές εκδόσεις όπως το περιοδικό Υλη & Κτίριο, Ελληνικές κατασκευές, Casa Vogue, ενώ είναι εκδότρια της διαδικτυακής πλατφόρμας Architecture+. Διατηρεί γραφείο Αρχιτεκτονικών μελετών και εφαρμογών στην Κηφισιά. http://www.zoespirou.com/
